Bitter

Alles over bitters

“Bitter in de mond, maak het hart gezond”, luidt het oude gezegde. Oude Egyptenaren hebben mogelijk medicinale kruiden in wijnpotten geïnfuseerd, waardoor de vroegste oorsprong van bitters naar hen teruggevoerd kan worden. Tijdens de middeleeuwen viel de beschikbaarheid van gedistilleerde alcohol samen met een renaissance in de farmacie, die veel meer geconcentreerde kruidenbitters en tonische preparaten mogelijk maakte. Een kruidenbitter heeft een maximum suikergehalte van 100 gram per liter

Bitters

Bitters wordt gedefinieerd als een gedistilleerde drank met een overheersende, bittere smaak. Deze smaak is verkregen door ethylalcohol uit landbouwproducten te aromatiseren met natuurlijke en/of natuur identieke aromastoffen. Het alcoholvolumegehalte van bitter bedraagt minimaal 15% vol.

De drank wordt samengesteld uit distillaten, waaraan kruiden hun smaak hebben afgegeven. Dit komt door het percoleren of infuseren. De sterkte van de gebruikte alcohol is van doorslaggevend belang. Bekende ingrediënten zijn gentiaanwortel, oranjeappelen, laurierbladeren, jeneverbessen en nootmuskaat.

Nederlandse bitters

Nederland heeft als bekendste bitters de beerenburg(er), oranjebitter, keizerbitter, elsbitter, Claerkampster kloosterbitter en de schelvispekel. Die laatste is een drank apart en wordt in tegenstelling tot de andere bitters op basis van brandewijn gemaakt.

Naast deze landelijk bekende bitters, heeft bijna iedere streek ook een eigen streekbitter. Je hebt het Juttertje op Texel, Nobeltje op Ameland, Schrobbeler uit Noord-Brabant, Twiske bitter uit Oostzaan, Steernties uit Drenthe, de Twentsch Kuiernat en nog vele anderen.